Basamakları Tırmanmak ve İçe Dönüş

 

TR

Hayatta her zaman isteklerimiz olmuyor tabi. Asıl kabus bu sanıyoruz bazen. Ama ya asıl kabus hayatta isteklerimizin olması, bizimse boşlukta kalakalmamızsa?

Bir zamanlar bir yerde mutluluğun geçici olduğunu, asıl yolculuğun mutluluğu aramak olduğunu okumuştum. İnsan mutluluğa ulaşamıyorsa ne diye çabalasın ki diye düşünmüştüm. Şimdi dönüp baktığımda her hedef basamağına atılan bir adımın içimize dönüşte inilen bir basamak olduğunu anlıyorum. 

İstekleri başarmanın üzücü bir yanı da var aslında. Yapımız gereği mi yoksa yalnızca ben mi öyleyim bilmem ama hedefe ulaşmak hikayenin sonu olmuyor genelde. Mutlu son diye bir şey yok çünkü hedefin verdiği mutlulukla yaşam sonlanmıyor. Yaşam devam ediyor. İnsana yeni bir hedef gerekiyor. Bu yüzden o hedefe ulaşamamak ne kadar acı veriyorsa ulaşmak da ardından bu acıyı getiriyor. 

Bu yüzden gerçekleşen her hedefimizde içimize dönüp kendimizi sakinleştirmemiz gerekiyor bence. Sıradaki hedefi belirleme paniğine kapılmadan önce keyfini doyasıya çıkarmamız gerek. Hedeflerin bir sonu gelecekse eğer, boşluğa düşmemeli. Ama nasıl? İşte bunu zamanla öğreneceğiz.

Yine de hedeflerimize ulaşmamızı temenni ediyorum. 

EN

Of course, we don't always have our wishes in life. Sometimes we think that's the real nightmare. But what if the real nightmare is that we have our wishes in life and we are left stranded in emptiness?

I once read somewhere that happiness is temporary and that the real journey is to seek happiness. I thought, why should a person strive if they can't reach happiness? Now when I look back, I realize that every step taken towards a goal is a step taken towards turning inward.

There is actually a sad side to achieving wishes. I don't know if it's because of our nature or if it's just me, but reaching the goal is usually not the end of the story. There is no such thing as a happy ending because life doesn't end with the happiness that the goal gives. Life goes on. A person needs a new goal. That's why it hurts not to reach that goal, reaching it brings this pain in its wake.

That's why I think we need to turn inward and calm ourselves down with every goal we achieve. Before we panic about determining the next goal, we need to enjoy it to the fullest. If goals are going to end, they shouldn't fall into emptiness. But how? That's what we'll learn over time.

I still hope we reach our goals.