Unutma: Hayat Devam Ediyor...

TR

Şu zamana kadar iyi kötü yaşadığım ne varsa, bana çok önemli bir şey öğretti. Hayat, her zaman akmaya devam ediyor. 

Öyle günler birbirini kovalıyor ki bazen, sonu bitmeyecek karanlık bir döngüdeymişsiniz gibi hissediyorsunuz. Güzel olan hiçbir şey algınıza girmiyor, kötü olanlarsa ruhunuzu sarıyor. Yine de böyle zamanlarda içimde her zaman devam etme umudu olur. Her gecenin sabahı varsa, her derdin de bir çözümü bulunur. Çünkü hayat her zaman devam eder. Biz üzgün olduğumuz için hiçbir şey durmaz, aksamaz. 

Hani derler ya, "Bizi de üzdüler ama kalkıp işe gittik.". Heh, işte öyle bir şey. Yani eğer bir savaştaysak, ki hayatı ister savaş olarak isterseniz de bir yolculuk olarak görün, ben her zaman devam etme taraftarıyım. Büyük felaketler sonunda kendime biraz süre verip, akışta kalmaya özen gösteririm. Çünkü hayat, kendi dünyamızda yok olup gidemeyeceğimiz kadar kısa aslında. Kendi ruhumuzla savaş içinde olmaktansa, hayatla mücadele içerisinde olmayı yeğlerim. 

Hayat devam ediyorsa, ışıklar her gece yanıyorsa, yıldızlar gökyüzünde salınmaya devam ediyorsa... İşte yaşamak için bir sebep daha. Nefes almak için bir sebep. Hayat yalnızca bir defa geliyor. Ve onu kaçırmak istemeyiz. Her gün yeni bir mücadeleye uyanıyoruz. Bu mücadele insan olduğumuzun göstergesi. Acıyı sevelim demiyorum ama acı yüzünden kendimizi toprağa saplamayalım. Yalnızca hayatta olabilmek bile umut için bir sebep değil mi? Umudumuza sahip çıkalım. Belki yalnızca borçlarımız olan, içimizdeki o küçük çocuk için...

#hayat #umut #denemeler 

EN

Everything I have experienced so far, good or bad, has taught me something very important. Life always continues to flow.

Days follow each other so much that sometimes you feel like you are in a dark cycle that will never end. Nothing good enters your perception, and the bad ones surround your soul. Yet, at times like these, I always have hope to continue. If every night has a morning, every problem has a solution. Because life always goes on. Nothing stops or stops because we are sad.

As they say, "They made us sad too, but we got up and went to work." Well, that's what it's like. So if we are in a war, and whether you see life as a war or a journey, I am always in favor of continuing. After major disasters, I give myself some time and try to stay in the flow. Because life is actually too short for us to disappear in our own world. I would rather be in a struggle with life than in a war with my own soul.

If life goes on, if the lights are on every night, if the stars continue to swing in the sky... Here is another reason to live. A reason to breathe. Life only comes once. And we don't want to miss it. Every day we wake up to a new struggle. This struggle is a sign of our humanity. I'm not saying we should love pain, but let's not drive ourselves into the ground because of pain. Isn't just being alive a reason for hope? Let's hold on to our hope. Maybe just for the little child inside us, to whom we owe a debt...