Kitapları Zımparala ya da İlişkini

TR

Hepimizin imrendiği, parmakla gösterdiği bir çift olmuştur. Sevgi doludurlar. Heyecanlıdırlar. Coşkuludurlar. Ama sonra birden! Her şey biter... Ama neden?

Ara ara bunu düşünürken, sosyal medyada gördüğüm tamamen alakasız bir video, bana bunun cevabını verdi diyebilirim.

Bir hesap, kitaplarının eskimemesi için sayfaların kenarlarını zımparaladığını, böylece yeni gibi göründüğünü yazmış. 

Yeni gibi!

Anahtar sözcüğümüz bu işte.

Bir şeyin yeni gibi görünmesini istemek elbetteki suç değil. Sonuçta yeni bir çok şey sevilir. Fakat, söz konusu kitaplar ve ilişkiler olduğunda her şey illa yeni gibi mi olmalı? Kitabı zımparalamak nasıl sayfalara zarar veriyorsa ve içinin eskiyor olmasına engel olmuyorsa, bir ilişkiyi yeni gibi göstermeye çalışmalar, sürekli bir farklılık çabasında olmak da ilişkilerin eskiyor olduğunu değiştirmiyor. 

Ama öte yandan, bir ilişkinin en güzel yanı beraber büyümek ve gelişmek değil mi? Ki bunun tek yolu da eskimekten geçmiyor mu? Karşınızdaki neye güler? Neye kızar? Ne hoşuna gider? Hangi olaya ne tepki verir? Bunları öğrenmek, eskimekten geçmiyor mu? Ve ilk başlarda heyecanla öğrenmeye çalıştığınız şeyler yavaş yavaş sizi saran yumuşacık, sıcak bir güvenli alanınıza dönüşmüyor mu?

Kitabı güzel ve sizin için anlamlı yapan onu okumuş, kendinizden bir şeyler bulmuş belki zaman zaman açıp yeniden göz gezdirmiş olmanız değil mi? Sizinle eskimiş olması değil mi?

Bu yüzden belki geri kafalılık ama ne kitaplarımı ne de ilişkilerimi zımparalamaktan yana değilim. Size de aynısını tavsiye ederim. Bırakın, her şey sizinle eskiyebilsin, her şey eskidikçe tatlansın. 

Bundan daha büyük bir lüks var mı?

EN

There has always been a couple that we have all envied and pointed to. They are full of love. They are excited. They are enthusiastic. But then suddenly! Everything ends... But why?

While thinking about this from time to time, I can say that a completely unrelated video I saw on social media gave me the answer to this.

An account wrote that they sanded the edges of the pages of their books so that they would not get old, so that they looked like new.

Like new!

That is our keyword.

Of course, it is not a crime to want something to look like new. After all, many people like new things. However, when it comes to books and relationships, does everything have to be like new? Just as sanding a book damages the pages and does not prevent the inside from getting old, trying to make a relationship look new and constantly trying to be different does not change the fact that relationships are getting old.

But on the other hand, isn't the best part of a relationship growing and developing together? And isn't the only way to do that through getting old? What makes the other person laugh? What makes them angry? What pleases them? What does they react to? Doesn't learning these things pass through getting old? And don't the things you were excitedly trying to learn at first gradually turn into a soft, warm safe space that surrounds you?

Isn't it the fact that you read it, found something of yourself in it, and maybe opened it from time to time and skimmed through it again that makes a book beautiful and meaningful to you? Isn't it the fact that it has aged with you?

So maybe it's bigotry, but I'm not in favor of sanding down either my books or my relationships. I recommend the same to you. Let everything grow old with you, let everything become sweeter as it ages.

Is there a greater luxury than this?